Om 01.00 uur lokale tijd (voor ons gevoel is het al 04.00 uur) arriveren we vanuit Sydney in Bangkok. Omdat we geen zin hebben om midden in de nacht in Bangkok city aan te komen besluiten we de rest van de nacht op de airport door te brengen. Spaart ons ook weer een hotelovernachting uit! Na een paar uurtjes doezelen tussen de schreeuwende aziaten (we hadden ons geinstalleerd naast Air China) voelen we ons alweer helemaal thuis in Azie, en pakken na een goed ontbijt de bus naar de Khao San Road.

We checken in bij een veel te duur guesthouse (het massatoerisme hier verpest de prijzen aardig) en doen de eerste dag niets anders dan voor pampus in onze aircokamer liggen. Even bijkomen! De dagen daarna komen we niet veel verder dan heerlijk eten, pinnen (helaas vaak nodig in Bangkok) en bedenken op welk eiland we het eerst willen gaan liggen. De keuze wordt ons wat makkelijker gemaakt door het weer: op veel plaatsen in Zuidoost-Azie is het momenteel geen echt strandweer. Eerst maar naar Koh Phangan dan, een eiland aan de oostkust van zuid-Thailand. Na weer 7 kg spullen naar huis te hebben gestuurd pakken we de nachttrein naar Surat Thani, vanwaar we via heel wat bussen en taxi's op een prachtig strandje aankomen. Eindelijk rust! 
                                                                                                                                                   
Koh Phangan is beroemd (berucht?) om de full moon parties, maar aangezien wij twee dagen na volle maan aankomen hebben we deze net gemist. Vinden we stiekem helemaal niet erg... Vanuit de hangmat voor ons bungalowtje vermaken we ons prima met boeken lezen, van het uitzicht genieten, zwemmen en snorkelen. Dat laatste is bijna niet eens nodig: een meter vanaf het strand zwemmen er al allerlei mooie visjes rond je benen. Het water is eerder een warm bad dan verkoelend te noemen; 37,7 graden celsius is in ieder geval het warmste zeewater dat we ooit hebben meegemaakt! Hoewel het leven hier heerlijk is, knaagt de onrust toch een beetje; Maleisie schijnt nog veel mooiere eilanden te hebben, en daar willen we sowieso ook heen. Na 4 dagen besluiten we dan ook weer te vertrekken, op zoek naar nog relaxtere oorden.

Het plan is om vanuit Hat Yai met de trein naar Maleisie te reizen. Wanneer we op het treinstation echter informeren wanneer de eerstvolgende vertrekt, kan de schoonmaker (de enige aanwezige 's avonds op het station...) ons melden dat "train boom!". Oh... In het guesthouse begrijpen we later dat de treinrails twee dagen geleden is opgeblazen en er voorlopig dus geen trein rijdt richting het zuiden. Voor de bezorgde familieleden: er is al jaren onrust in het zuiden van Thailand, waar islamieten strijden voor een (hun lang geleden beloofde) eigen staat. Hun acties zijn echter alleen gericht tegen overheidsgebouwen en projecten en niet tegen toeristen en lokale bewoners. Maar goed, met de atijd aanwezige kans om op het verkeerde tijdstip op de verkeerde plaats te zijn, kijken we eerst toch wat zenuwachtig uit de raampjes van onze bus naar het zuiden. Er is ons echter verzekerd dat overdag reizen met de bus veilig is, en we zien inderdaad overal militairen langs de weg. Helemaal heel en veilig komen we dan aan bij ons volgende land: Maleisie!