Maanden lang is het allemaal toekomstmuziek: nu nog van alles regelen en dan straks... Maar dan komt ineens het moment dat het al 'straks' is. Ineens is het je laatste werkdag, je laatste keer naar de sportschool, de laatste keer dat je bepaalde mensen ziet. Een heel gek gevoel! Voor ons allebei was de laatste werkdag een vrij normale dag, met uiteraard op het laatste moment toch nog even wat dingen afmaken. Daarna alle afscheidsetentjes: echt ontzettend leuk. Allebei kregen we echt het gevoel dat we gemist gaan worden, zowel door collega's als door familie en vrienden. En terecht uiteraard, dat twee zulke leuke mensen gemist gaan worden...
Woensdag was de laatste werkdag voor beiden, met direct een afscheidsetentje van Jessie's collega's. Donderdag en vrijdag was pakdag: alles moest in dozen worden gedaan. We hadden de spullen al eerder uitgezocht en hadden de kringloop en het grof vuil dus al meerdere keren met een bezoekje vereerd. Vrijdagavond: etentje bij een collega van Joris. Erg lekker en gezellig! Zaterdag was verhuisdag. Die begon meteen al goed: de bank kon niet bij Melinda en Daan naar boven (we mogen onze spullen tijdens de reis bij hen opslaan). Afijn, die is dus in de hal beland, waar ie eigenlijk nog best leuk staat ook.... Verder paste alles redelijk. Het plan was om 's avonds voor ze te koken, maar ze leken hier niet erg trek in te hebben. Ze hadden de hele week al paella gegeten blabla, wat een zeikerds! Nou goed, ook prima, dan gaan we uit eten. Erg veel keuze in restaurants hadden we niet, want Melinda had de keuze voor de Sjampetter al snel gemaakt. Oke, ook al goed hoor... Maar al snel bleken hier snode plannen achter te zitten: ze hadden voor een surprise-etentje gezorgd!! Echt totaal onverwacht en dus des te leuker. Zondag: 's morgens eerst nog van alles gedaan en 's middags naar Steenwijk voor het afscheidsetentje met de familie. Was wederom erg gezellig! 's Nachts hier blijven slapen, zodat Jessie de volgende morgen nog de laatste machtigingen kon regelen. Joris heeft nog snel wat grofvuil-rondjes gereden en vervolgens de eindinspectie van het huis gedaan. Alles goed, gelukkig. Het plan was om 's middag nog even de laatste inkopen te doen, maar we waren helemaal kapot. Eerst nog even lekker gepit dus, om 's avonds naar een afscheidsetentje van Joris z'n werk te gaan. Erg gezellig, met zelfs flink wat tranen uit een bepaalde hoek.... En dan dinsdag: de dag van vertrek! 's Morgens nog snel de tassen ingepakt (kan een stuk efficienter maar dat komt in de trein wel) en 's middags naar Arnhem. Auto op het werk inleveren en de laatste inkopen doen. Afscheid van collega's, dan naar Sanne en Dave voor nu echt het allerlaatste etentje! En dan moet je toch echt op die trein stappen... Uiteraard weer op onze eigen manier: staan we daar al een kwartier te wachten, moeten we nog gestresst op zoek naar de kaartjes! Even zwaaien, en dan: begint de reis echt!!! |