Na afscheid genomen te hebben van de achterblijvers nemen we de trein richting Duisberg. De reis begint goed, we zitten in een luxe ICE trein. Echter na 45 minuten zijn we al in Duisberg aangekomen, waar we een uurtje moeten wachten op de trein naar Moskou. Op zich niet erg omdat we leuke Australiers ontmoeten en meteen maar emails uitwisselen zodat zij ons Melbourne kunnen laten zien als we daar zijn.

Maar dan begint de reis echt! We nemen de trein naar Moskou. Bij het instappen worden we meteen al geconfronteerd met het feit dat dit toch net iets anders is dan de trein nemen in Nederland. Mannen en vrouwen slapen in gescheiden coupe's; dat wisten we. We namen wel aan dat een plaats samen wel te regelen was. Nou zou je verwachten dat een conducteur wel enig duits spreekt in een trein die in Duitsland rijdt. Niet is minder waar, onze conducteur sprak alleen russisch. Maar zijn gebaren maakte wel duidelijk daar we daar toch echt voor moesten betalen. Helaas konden we in de haast de kleine coupures niet vinden in de portemonnee en hebben we er 10 dollar voor betaald. Maar toen sliepen we wel met zijn tween in een coupe...totdat er midden in de nacht een oud duits-russisch vrouwtje in onze coupe werd gepropt.

Midden in de nacht om 3 uur werden we uit onze dromen gewekt. De duitse douane. Na 100 meter verder te hebben gereden is het tijd voor hun poolse collega's om ons uit de slaap te halen.

De reis gaat verder ok. Onze duits - russische vriendin is een aardig vrouwtje waar we verder niet echt veel last van hebben. Ze houdt er wat rare eetgewoonte op na: s'ochtends witte bonen in ketchup uit een potje en s'middag een enorm stuk ham.

De grens met Wit-Rusland is gelukkig in de middag. We krijgen daarvoor wel een onbegrijpelijk immigratie formulier in de handen geschoven. Alles is in het russisch en een voorbeeld hebben we er niet bij gekregen. Na even zoeken hebben we iemand gevonden die een paar woorden engels sprak. Maar echt veel uitleg kon hij bij de meeste velden niet geven. Op goed vertrouwen hebben we dus de velden maar aangevinkt die hij aangaf... 

Mooie is dat alle formaliteiten niet meer voor Rusland hoeven te worden afgehandeld. Die gebruiken dezelfde gegevens als hun wit-russische collega's.

Zodra we over de Wit-russiche grens zijn wordt er gewisseld van onderstel. Het gehele treinstel wordt dan opgetild (met mensen er nog in). Er wordt dan even gesleuteld  en er wordt een geheel ander onderstel ondergezet. In Brest stoppen we een langere tijd. Er komen nu een aantal oude vrouwen met grote tassen binnen. Van hun kunnen we dan wat dingen kopen. Wat bier en wat appels voor 1.50 euro.

Verder verloopt de reis voorspoedig en zijn we op weg naar Moskou!

Tps voor toekomstige reizigers:

• Er was in onze trein geen restauratie. Er is wel gratis kokend water. Koop dus genoeg noodles en thee of koffie in. Wij hebben onze noodles voor de transsiberie express hier al opgegeten.
• Regel al bij aankoop van je ticket dat je bij elkaar in een coupe zit. De NS geeft aan dat je gescheiden slaapt. Het maakt echter niet uit dat man en vrouw bij elkaar in dezelfde coupe zitten. Ook bij de russen zitten mannen en vrouwen door elkaar.