|
Treinreis Ulaan Baatar - Beijing |
12 oktober 2006: het derde en laatste deel van onze treinreis begint! Vanuit Ulaan Baatar, Mongolie, reizen we naar Beijing, China.
's Morgens om 8.05 uur vertrekt trein nummer 24, een Chinese trein dit keer. En het moet gezegd: deze trein is heel wat schoner dan de Mongoolse! Ook tijdens de reis worden de toiletten regelmatig schoongemaakt.
Onze coupegenoten zijn dit keer twee Nederlanders die we al kenden. Een gezellige 30 uur dus, waarin we heel wat afgelachen hebben. Richard en Brenda, deze is voor jullie!
Bijna het hele rijtuig bestaat uit toeristen, dus er was minder te beleven en te bekijken dit keer. Maar wel rustig voor de verandering... Tegen het eind van de middag gaan we nog snel wat eten in de restauratie. Bijzondere ervaring: gezellig met een dronken Chinees aan ons tafeltje. Helaas sprak deze wat Duits, zodat we er maar moeilijk vanaf kwamen. Gelukkig werd hij uiteindelijk verwijderd door de treinpolitie (?), zodat we de laatste happen ongestoord naar binnen konden werken. En dan: snel maken dat we weer terug in de coupe zijn, voordat we bij de Chinese grens zijn en weer even apart worden genomen!! In onze haast om terug te komen, liepen we de eigen coupe echter straal voorbij. Toen we dan ook tegen een dichte deur aanliepen met een schreeuwende provodnika ernaast, begonnen de zenuwen even op te spelen... Weer niet op tijd terug! Uiteindelijk begrepen we dan toch dat we er niet door mochten omdat daar de locomotief zat...
Na alle paspoortcontroles wordt het onderstel van de trein gewisseld, omdat het spoor in China een andere breedte heeft. In totaal heeft het allemaal weer een uur of 6 geduurd, maar nadat we de paspoorten terug hadden zijn we alvast maar gaan slapen.
De volgende dag was het uitzicht heel wat anders. In Mongolie zijn we vooral door de Gobi- woestijn gereden, waar dus vooral zand zand en zand te zien was. In China wordt de omgeving steeds heuvelachtiger, en zien we meer dorpjes en... Chinezen! Op het moment dat er een stukje Muur te zien is, ontstaat er beroering in de trein en verdringen de toeristen zich voor de raampjes (die in deze trein wel open kunnen) om foto's te schieten.
Wanneer we steeds meer hijskranen, bamboestellages en bouwputten zien, is het duidelijk: we naderen Beijing! Ze zijn duidelijk hard op weg om zich voor te bereiden op de Olympische Spelen in 2008. Vanuit de trein krijg je al een mooi beeld van de stad: mooie nieuwe gebouwen, krotjes, hier en daar een tempel maar vooral veel flatgebouwen. Tja, waar moet je al die Chinezen anders laten?!
Rond 15.30 uur rijden we Beijing Railway Station binnen: het eind van de Trans-Mongolie Express, maar het begin van de rest van onze reis!! |
